فوتبال مدرن، دروازه‌بانان را به بازیکنانی چندوجهی تبدیل کرده است
فوتبال، هر چند از نظر ظاهری همیشه یکسان به نظر می‌رسد، اما به طور مداوم در حال تکامل است. منظور ما تغییر شکل توپ یا دروازه نیست. روندهای تاکتیکی می‌آیند و می‌روند، زیرا مربیان و مدیران به دنبال مزایای حاشیه‌ای هستند که می‌توانند یک تیم ضعیف را به یک تیم خوب تبدیل کنند، یا یک تیم عالی را به بهترین تیم تبدیل کنند.
یکی از مهم‌ترین تغییرات این قرن مربوط به دروازه‌بانان است. زمانی، آنها احتمالاً به عنوان کسی که سعی می‌کند توپ را از دروازه دور کند و سپس آن را به سمت دیگر زمین، تا آنجا که ممکن است از خطر دور کند، دیده می‌شدند.
«باشگاه ما ایده بسیار قوی در مورد استفاده از دروازه‌بان در فوتبال به عنوان یازدهمین بازیکن دارد»، فابیان اوته ، مربی دروازه‌بان تیم اول بورسیا مونشن گلادباخ به Opta Analyst می‌گوید، و اثبات این ادعا در آمار است. فصل گذشته، دروازه‌بانان بوندس‌لیگا با بیشترین لمس در بازی‌های تکی متعلق به تیم مونشن گلادباخ بودند (یان سومر با ۱۰۰۱ مقابل فرایبورگ و یوناتان تام از کلن با ۹۶).
و این منطقی است. چرا نباید سعی کنید کارایی تیم خود را در مالکیت توپ را با اطمینان از اینکه همه ۱۱ بازیکن – نه فقط ۱۰ بازیکن دیگر- کاملاً با توپ راحت هستند، به حداکثر برسانید؟ اگر هدف شما تسلط بر مالکیت توپ است، داشتن یک دروازه‌بان که با توپ در پای خود مطمئن است، منطقی به نظر می‌رسد.