فشار را  از روی دوش های نابغه کشتی ایران بردارید.شاید در این سال ها کشتی ایران کسی را نداشته که کشتی گرفتن را به کشتی گیر هایمان یاد دهد.در این 4 سال اخیر تقابل تیلور با حسن یزدانی همیشه با استرس و فشار یش از حد یزدانی همراه بوده و به او راه کشتی گرفتن را با این رقیب قدرتمند آمریکایی یاد نداده اند.زیر کتف زدن و هول دادن به حریفی که گاردش بسته است و کشتی را می تواند اداره کند راهکار برنده شدن نیست.باز تیلور بود که به پاهایش می رسید . باز حسن بود که به زمین می افتاد.

فشار را از زوی حسن یزدانی کم کنید و بگذارید همان کشتی خودش جویباری خودش را بگیرد.

حکایت چه دردناک است اما چه آشنا. علیرضا حیدری سلطان تکنیک بود. مثل سونامی می تاخت. رسید به کورتانیدزه. کوه عضله گرجی. یک بار، دو بار . علی رفت باشگاه. وزنه زد، کول آورد. شد کوه عضله . کشتی اش و فنونش را از یاد برد و آخرش هم روزی که کورتانیدزه را برد به حریف جوان بلوک شرق بعدی باخت و رویاهایش دود شد.

حسن زیر نمی گیرد. فقط زیر کتف می زند و پیش می اندازد. حسن را ، طراوتش و کشتی جویباری اش را از او گرفته ایم. باخت های نزدیکش به تیلور شده شکست های با اختلاف. او را سبک کنید و فشار را از روی او کم کنید. این همه بار را از دوشش بردارید. شما که خودتان هم باور ندارید او زورش به تیلور برسد. چه فرقی دارد حسن جسورانه همان کشتی جویباری اش را بگیرد و ببازد یا چون ماشین غرق در تاکتیک های خظکش کنید و شانه هایش ناامیدانه به تشک دوخته شود.